-
1 κατα-ποντίζω
κατα-ποντίζω, ins Meer stürzen, versenken, ertränken; Lys. 14, 27; Dem. 32, 23; Pol. 15, 2, 6 u. a. Sp.; κατεποντίσϑησαν ὑπὸ τῆς ϑαλάσσης D. Sic. 18, 20; καταποντισϑεῖσαν εἰς τὸ πέλαγος Plut. Timol. 13.
1 κατα-ποντίζω
κατα-ποντίζω, ins Meer stürzen, versenken, ertränken; Lys. 14, 27; Dem. 32, 23; Pol. 15, 2, 6 u. a. Sp.; κατεποντίσϑησαν ὑπὸ τῆς ϑαλάσσης D. Sic. 18, 20; καταποντισϑεῖσαν εἰς τὸ πέλαγος Plut. Timol. 13.